یکی از مسائل نگران کننده فعلی که توجّه بسیاری از اندیشمندان و بالاخص حقوقدانان و جرم شناسان را به خود معطوف کرده است موضوع بزهکاری اطفال و نوجوانان و نحوه مقابله با آن است. از آن جا که دلایل و عوامل بروز جرم در میان اطفال با افراد بزرگسال متفاوت بوده و از سوی دیگر این طبقه از جامعه دارای وضع روانی و اجتماعی حساس‌تر و به مراتب آسیب‌پذیرتری نسبت به سایران هستند، باید روشی متناسب با شرایط و موقعیت این افراد اتخاذ شود. اهمیت بزهکاری اطفال به حدی است که آن را به عنوان مشکل قرن یا آفت قرن نامیده‌اند.
سیاست جنایی افتراقی روشی است که تحت عنوان سیاست کیفری مربوط به کودکان و نوجوانان بزهکاراهمیت فراوانی دارد. برخورداری از یک سیاست جنایی و کیفری متناسب با شرایط و وضعیت صغار و نوجوانان که از آن به سیاست جنایی افتراقی یاد می‌شود، می‌تواند به جامعه مدنی برای پیشبرد یکی از اهدافش که پیشگیری از وقوع جرائم در آینده است، کمک کند. باتوجّه به وضع موجود، نخستین سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا قانون نگاهی متفاوت به این کودکان دارد؟ آنچه در پی می آید گفت و گوی ما با حجت‌‌الاسلام والمسلمین دکتر «محمد رسایی» حقوقدان و استاد حوزه و دانشگاه است.